Zaterdag 21 december.
Zaterdag om half acht in de ochtend werden we afgeleverd bij Awana House. De lane waar het mooie guesthouse zich bevind was bekend terrein. Toen we de poort van Awana House binnen kwamen voelde dat als thuiskomen.
De mooie tropische groene plantenhaag stond er prachtig bij en het was net of ze langzaam heen en weer bewogen ten teken dat we herkend werden. Alles was hetzelfde gebleven, niets was er veranderd in de twee jaar dat we afwezig waren. Heel benieuwd waren we of Ron Bertsch aanwezig was en of er oude bekenden van het personeel ons nog herkenden. Ja hoor, enkele meisjes begroetten ons met het bekende SAWADEE KAH. We werden door deze lieve meiden herkend en men was heel nieuwsgierig hoe het met ons ging. De blijheid straalde van hun gezichtjes af ja ongelooflijk wat een warme ontvangst. Een heel aardig nogal dik meiske in een mooi zwart jurkje was nieuw voor ons, ze verwelkomde ons stralend in perfect Engels. Toen ik vroeg of Mr.Ron aanwezig was schudde ze haar hoofd. "No, he is a few days in Bangkok". "Probably monday he will be back". Snel werden onze koffers naar boven gebracht. Kamer 403 op het ons bekende panoramadak, zie
www.youtube.com/watch?v=zGz2c8ppbo -en
http://www.awanahouse.com/english/home. htm Langzaam als twee volleerde bergbeklimmers togen wij naar boven. Je moet best een beetje uithoudingsvermogen hebben om al die trappen te nemen. Maar af en toe uitrusten kan echt geen kwaad
. Weer kregen we dat thuisgevoel toen we alles in ogenschouw namen. Toen we op het panoramadak arriveerden waren we weer verrukt
. Wat een prachtige ruimte om je relaxed te voelen. Het bankstel was vernieuwd en er is een koelkast beschikbaar voor de gasten van de kamers 402 en 403. Het management in de persoon van Ron Bertsch voelt deze kleine dingen, die service en comfort uitstralen als geen ander aan. Toen we de deur van ons tijdelijk verblijf openden waren we helemaal verrast. De kamer was hetzelfde gebleven maar wat een verrassing........ een prachtig bloemstuk met een welkomstbriefje stond er te pronken. Toen we verder keken ontdekten we nog een schaal met lekkernijen. Als dit geen thuiskomen is dan weten we het niet meer." RON......BEDANKT....." Omdat we nogal moe waren van de treinreis hebben we deze dag verder weinig ondernomen. Luieren, koffers en spullen reorganiseren, dat was het. ' s Avonds wel ergens gegeten en de Thaise geuren opgesnoven. Vroeg te bed gegaan
Zondag 22 december..
Omdat we zo ongeregeld leven hebben we vaak geen notie wat voor een dag het is. Even moesten we nadenken.....ja......echt.....zondag
. Vanavond is het grootste evenement wat je je maar kunt voorstellen. De avondmarkt onder handbereik in de Ratchadamnoen Road, de hoofdstraat van het centrum van Chiangmai. Honderden stalletjes worden er opgesteld, feestelijk verlicht en voorzien van
allerlei leuke hebbedingetjes en kleding. In de vele zijstraten kun je de lekkerste gerechten nuttigen. Wanneer je van Thaise muziek houdt kun je ook aardig aan je trekken komen. Op drie plaatsen wordt authentieke muziek opgevoerd. Ergens midden op de weg zitten 5 blinde jongens met allerlei instrumenten. Wat zij uit hun instrumenten toveren is met geen pen te beschrijven. Je wordt er koud en stil van. Ietsje verderop zit een bandje van ouderen op een hoekje, zij brengen op hun speciale iook wij ons weer laten verleiden tot aankoop van een paar frutseltjes. Op het plein achter
de Thapae Gate bevonden zich de eetkraampjes. Nu aan linker en rechterzijde. Een kolossale buhne stond direct achter de poort. We hebben alles goed in ons opgenomen en raakten niet uitgekeken. Om 21.00 uur waren we weer terug in Awana House.
Maandag de 23e decermber zijn we via de Thapae Road naar Waroros Markets Aerea gelopen. Het weer was aangenaam, niet zo warm als twee jaar geleden maar eigenlijk veel lekkerder.
Ruw ingeschat een graadje of 24. We hebben de schaduwzijde van de straat genomen. Je loopt dan heerlijk relaxed en hebt geen last van hitte-explosies. Met vele tussenstops liepen we het binnen de anderhalf uur. Tijdens het lopen moet je verrekte goed uitkijken waar je gaat op het ongelijke en hobbelige trottoir met hoge stoepranden en allerlei obstakels. Voor je het weet lig je op je plaat. Beiden genieten we van alles, het is zo totaal anders in Thailand dan in Uden. De sfeer, mentaliteit, ja ik weet eigenlijk niet goed hoe ik het moet omschrijven voelen goed aan. Dit ultieme gevoel hebben we absoluut niet in Spanje. De ons bekende Chinese dagmarkt Waroros is echt een belevenis. Ja echt duizenden kramen manifesteren zich in een gebouw van wel drie of vier verdiepingen
. Alles is er te koop. Te gek om op te noemen. We hebben er weer rondgekeken alsof het de eerste keer was. Buiten langs het gebouw en in diverse zijstraten zet zich het kraamgebeuren gewoon voort. Bij de Ping River hebben we een lekker plekje opgezocht.
Deze rivier ligt in de onmiddellijke nabijheid van de markt.
Dinsdag 24 december 2013. Alweer een mooie dag. Lekker temperatuurtje, niet te warm, matig zonnetje. We gaan vandaag naar
de shoppingmall Central Festival. Na eerst een lunch bij ons soepvrouwtje genuttigd te hebben, fried rice with vegetables en rijstesoep, zijn we naar de Ratchadamnoen Road gelopen om er een tuk-tuk te bemachtigen. Die zijn er plenty. Voor 150 Baht wilden ze ons wel brengen. Ik wilde maar 100 Baht betalen. Dus wat doe je dan......"handelen". Bij twee tuk-tuks lukte dat helemaal niet, de derde deed het voor 100 Baht, zo zie je maar. De driver was al een wat oudere man, hij verstond zijn vak perfect en reed met een rotgang door het altijd drukke verkeer zonder risicos te nemen. Binnen het halfuur leverde hij ons bij het winkelcentrum af.
Voor ons ontpopte zich een statig groot gebouw met een reusachtig plein aan de voorzijde. Een enorme kunstkerstboom sierde de rechterzijde, gekleurde ledlichtjes gaven kerstsfeer aan het geheel. Vele van draad gevochten dierfiguren voorzien van honderden twinkelende ledjes fungeerden als kerstblikvangers. Of je wilt of niet hier kom je in de kerstsfeer.
Lange tijd hebben we geslenterd door het mooiste gebouw wat je je maar kunt indenken. Honderden kleine winkeltjes kom je er tegen. De computerwereld en telefoon afdelingen waren het rijkst vertegenwoordigd. Alle bekende merken kom je er tegen.
Prijzen liggen iets lager dan in Nederland, wat betreft de telefoons en compu-hebbedingetjes. Banken vind je er ook in overvloed en de Thai maken er flink gebruik van.
Woensdag 25 december. Chiangmai Zoo. Ja....lieve mensen, ik kan niet anders vertellen, maar het weer was weer buitengewoon. Ietsje frisser dan anders maar toch. Met de oude man in de tuk-tuk naar de dierentuin. We weten hem tegenwoordig te vinden. Vanaf ons guesthouse is het best een stuk rijden. De tuin ligt aan de andere kant van Chiangmai tegen de bergen aan. Toen we arriveerden wist de driver precies waar we moesten uitstappen. Direct bij de kassa's. Voor iets meer dan 100 baht p.p. kochten we een toegangsbewijs. In de dierentuin zijn diverse afdelingen waar je dan extra voor moet betalen.
De entree is groots opgezet, niet pietepeuterig maar echt ruim, het maakt indruk op je. Brede lanen die dienen als rijweg voor het oneway autoverkeer doorsnijden de hele dierentuin. Overal plakjes om te rusten. De eerste
kennismaking is met Flaminco's, wat een mooie vogels toch, er staan er wel een dertig. Statig op hun sierlijke poten, koppie naar beneden, snavel in het water en filteren maar. Na dit intermezzo kwamen we in een bloemenparadijs terecht. Gewone exemplaren maar ook tropische.......wonderschoon. Vandaar langs de Giraffen, Antilopen en Zebra's.
De aanleg van de dierentuin was prachtig, de meest exotische planten heeft men gebruikt. Het dieren- en vogelbestand was eigenlijk arm te noemen. Omdat we honger kregen hebben we ergens onder de palmen een heerlijk rijstgerecht besteld voor nog geen 100 Baht. Sommige punten waren best vermoeiend om te bewandelen, steile opgangen tegen de bergen zijn nou niet ons dagelijks kostje. Op de terugweg zijn we langs de Nijlpaarden gelopen
. Vier exemplaren waaronder een jong liepen langs het water, gereed om er in te gaan. Nou dat deden ze dan ook. Deze logge dieren kunnen best snel zijn. Ze lijken ongevaarlijk maar pas op. In het water voelen ze zich het best, kopje onder, met veel
gesnuif en andere geluiden boven komen en weer onder water. Best grappig om naar te kijken. Oliefanten waren er natuurlijk ook, maar die zie je het best in de bossen. Om een uur of vier zijn we weggegaan, een ervaring rijker.
Donderdag 26 december. Computerplaza bezocht. De wandeling naar Maneenoparat Road waar deze verzameling van computerwinkels zich bevind is best vermoeiend te noemen. Niet dat de afstand nou zo groot is, maar die verrekte oneffen trottoirs breken je de nek en als je niet oppast....letterlijk. Vandaag was het warmer dan de andere dagen. Een graad of 28 schat ik.
Wanneer je iets op computergebied zoekt dan is dit bij uitstek de plek waar je moet zijn. Echt alles is er te koop. De prijzen zijn soms best goed betaalbaar in vergelijking met Nederland. Computers moet je hier niet kopen. Opslagmedia veel goedkoper dan bij ons. In een of andere zijstraat hebben we de lunch gebruikt. Zoe-corner heette de zaak
. Comfortabele rotan banken nodigden uit om erop plaats te nemen. Dat hebben we danook gretig gedaan. Het rijstgerecht en de noodles waren voortreffelijk. De koele blikjes met gingerale trouwens ook. 's Avonds met Ron, Jack en Lyn uit eten gegaan in een nogal rumoerige tent. Allemaal jonge mensen maakten er plezier en muziek.
Een leuk stel uit Brabant maakte direct kennis met ons. Hij speelde gitaar en zij zong, een computer gaf de tekst aan. Reuze gezellig. Ook werd er flink in het glas gekeken, waadoor de sfeer ten top steeg. Tegen elf uur zijn terugegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten