vrijdag 31 januari 2014

VIENTIANE OCHTENDMARKT

Vrijdag 31 januari 2014.
Tijdens het ontbijt op de kamer van ons guesthouse om half negen, bespaken we wat we vandaag zouden doen. In het boekje dat we eens van D/Reizen in Uden over Laos en Cambodja hadden gekregen,stond onder hoogtepunten van Laos vermeld, dat het hele gezelschap beslist de kleurrijke en bedrijvige ochtendmarkt met een bezoek moest vereren.  
Een feit is zeker dat je in aziatische landen in de ochtend een markt moet bezoeken. Alles wat ze dan aan vlees, fruit en groenten verkopen is vers aangevoerd.
De markt leeft dan en bruist van de aktiviteiten. Kom je in de middag dan is hij doods en verlaten. Aktiviteiten zijn er niet, hele afdelingen gesloten. Half tien liepen we de lobby van ons guesthouse in. Aan het meisje dat daar dan o.a. aanwezig is hebben we gevraagd hoe er te komen. Er waren twee opties. De tuk/tuk nemen of lopen. Voor de tuk/tuk mochten we maar 10.000 kip ,zegge 1 euro neerleggen. Als we gingen lopen zouden we er met een halfuur wel zijn. Ze legde in keurig Engels uit hoe te lopen. Wij op weg. We werden staan gehouden door een tuktuk driver. Aan hem vroeg ik wat we moesten betalen om op de ochtendmarkt te komen. Dertigduizend Kip.......wat een oplichter schoot het door mij heen. I pay you tenthousand. Hij schudde heftig zijn hoofd. Twintigduizend dan, toen ik wegliep. No...no....tenthousand for us two. Hij keek lelijk en zei No, no....no. Dan niet en we liepen weg. Ik hoorde hem mopperen. We zijn op ons gemakkie gaan lopen.

Hebben een paar keer onderweg gevraagd hoe te gaan. Mensen......wat een drukte op de brede Frans aandoende boulevards......net Parijs.
En......overal rotzooi. Zakken met vuil, plastic flesjes, stenen, puin en keien. En dan die tottoirs, ongelijk, kuilen en gaten, obstakel hier voorwerp daar. Aan de schaduwzijde en onder het geboomte geparkeerde auto`s. Voor ons als voetganger is er nauwelijks plaats. Maar....het heeft toch charme, soms moeten we het hoofd schudden en glimlachen. Dit is Azie....dit is Laos.
Juist toen het nog warmer begon te worden, liepen wij de ochtendmarkt binnen. Inderdaad was hij kleurrijk. Bedrijvig.....ja....overal mensen. Men deed goede zaken. De telefoonkramen hadden het oerdruk. We zagen er Nokia's, Samsungs Galaxy en onbekende andere merken. Repareren doen ze ook. Alle onderdeeltjes hebben ze in voorraad. Uniek.
Via de afdeling elektronica belandden we bij de wasmachines, koelkasten en televisies. Ze hebben een behoorlijke voorraad op stock. Bij de wasmachines viel het ons op, dat het allemaal bovenladers waren. Onze eerste wasmachine en centrifuge was ook een bovenlader.
Helaas zijn die machines uit de gratie geraakt. Ze zijn minder belastend voor de huisvrouw. Men behoeft bij een bovenlader nauwelijks te bukken en in 1 oogopslag ziet de huisvrouw of de machine leeg is. Fabrikanten kom weer met de bovenladers!!! Daarna verzeilden we op de kleding en stoffen afdeling. Je wordt er compleet gestoord van de grote hoeveelheden ze hebben. Dat is eigenlijk met alles zo, bergen artikelen, onvoorstelbaar.
Via een zijuitgang belandden we weer op een andere brede boulevard. In de enorme drukte zijn we naar de overkant weten te komen. Daar stonden rijen scooters en tuktuks en lieden met losse handel. Op een bankje heben we even een brake genomen
. Dit was  zeer amusant....je hoorde lieden schreeuwen, handelen en brullen. Hier kwam echt van alles voorbij. Huisvrouwen, meiden, gabbers en bedelaars. Een paar maal werden we door vies uitziende vrouwtjes met kinderen vol snottebellen benaderd voor een aalmoes. Als je wilt kun je je hele portemonnaie kwijt.
Na een kwartiertje verder gelopen langs die brede boulevard. Aan de rechterzijde van ons trottoir, slapende oude vrouwtjes, kleine kindjes, alles op blote voeten, vies en stinkend, snot, vuiligheid. Niet te vatten bijna. Hun behoeften doen ze tussen de enorme rotzooi die je daar vindt. Het stinkt naar zweet en vuiligheid. Azie....Azie.....Laos here we come!!! Je moet dit meemaken, proeven ruiken, het kruipt in je.
Je walgt...gaat bijna over je nek en dan ineens een tempel. Wit en maagdelijk....wat een contrast. Even verderop weer en tempel, een hele grote. Men was de boel aan het renoveren. In de muur die rond het tempelcomplex staat allemaal kleine hokjes.....open of dichtgemetseld. Soms met foto's van de doden waarvan hier de urn met as staat.
Kaarsjes, wierookstokjes en bloemen, heel veel oranje afrikaantjes en gele linten. Flesjes met water, kommetjes rijst, snoepjes, gedroogde vruchten.
Allemaal voor de geesten van de overledenen, voor in het hiernamaals. Je wordt er stil van. Het tempel complex was zeer groot. Er liepen monniken. Zij wonen in eenvoudige onderkomens. Mediteren en bidden. Leven doen ze ook in hun oranje gewaden. Op sommige plaatsen achter hun verblijven hangt de was.....alles oranje.....lange gewaden, hesjes, sjaals.
Uniek gezicht. Op zo'n tempelcomplex stikt het van de honden en katten. Die worden gevoederd door de monniken en goed behandeld. Dus die beesten voelen het complex als hun honk.
Een uur heb ik er rondgescharreld. Maukie is op een bankje gekropen met haar e-reader.
Op het warmste tijdstip van de dag zijn we naar de PATUXAI gewandeld. Het is het overwinningsmonument, groot, log en mooi. De Laotiaanse versie van de Arc de Triomph in Parijs. Het monument staat in het centrum van een grote rotonde, omringd door tuinen met palmen.
Op de vele banken die je overal rond het monument aantreft kun je genieten van alles om je. Wij hebben ons een bankje uitgezocht midden in het centrum van het kolossale bouwwerk en hebben genoten van alle voorbij trekkende bezoekers en hebben gesnoven aan de overwinnings lucht die hier alom aanwezig is.
Laat in de middag zijn we daar weggegaan  en hebben de brede boulevards afgelopen. Wel in de schaduw van boompjes en struiken. Onderweg aan de straat een heerlijk noodlesoepje gegeten en uitzonderlijk lekkere thee gedronken die je nieuwe energie gaf.
Omdat we niet in het bezit van een kaart waren hebben we met het visitekaartje van het guesthouse in de hand, de weg gevraagd. Uiteindelijk hebben we een tuktuk genomen. Even onderhandeld over de prijs en toen met volle vaart naar de wijk van ons guesthouse. Daar hebben we in een speciale reisshop onze busreis naar Pakse besproken. We reizen in 11 uur naar die bestemming met een slaapbus en vertrekken morgen om 18.00 uur in de avond.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten